حمله رسانه منتقد دولت به ممنوعیت واردات لوازم خانگی
تاریخ انتشار: ۱۱ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۳۵۰۷۷
به گزارش ایرنا،در جوابیه وزارت صمت آمده است: روزنامه آفتاب یزد در صفحات ۱ و ۳ شماره دوشنبه ۵ دی ۱۴۰۱ و همچنین در سایت اینترنتی خود مطلبی با رویکرد انتقاد از علت ممنوعیت واردات لوازم خانگی از کره جنوبی منتشر کرده است.
در این مطلب ادعا شده که در سیاست تجاری دولت نسبت به کره‌جنوبی تناقض وجود دارد، زیرا دولت از یک سو واردات لوازم خانگی از کره جنوبی را ممنوع کرده اما واردات خودرو از این کشور، آزاد است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آفتاب یزد این سوال را مطرح کرده که «چرا ممنوعیت واردات تنها مخصوص به لوازم خانگی کره‌ای است و این ممنوعیت در خصوص خودرو وجود ندارد؟»
در پاسخ باید گفت که این روزنامه منتقد دولت، دچار گاف جالبی شده است. این روزنامه تصور کرده که ممنوعیت واردات لوازم خانگی به ایران، صرفا و منحصرا شامل لوازم خانگی کره‌ای است و واردات از سایر کشورها مجاز است. آنگاه با این پیش‌فرض غلط، این سوال را به صورت حق به جانب مطرح کرده که چرا سیاست دولت سیزدهم نسبت به تجارت با کره جنوبی متناقض است و واردات لوازم خانگی را ممنوع و خودرو را آزاد کرده است.
برخلاف تصور روزنامه آفتاب یزد، ممنوعیت واردات لوازم خانگی که از سال ۱۳۹۷ با تصمیم سران قوا اجرا شد، شامل واردات لوازم خانگی از همه کشورها است، نه فقط کره جنوبی و این ممنوعیت همچنان ادامه دارد. سال گذشته نیز تولیدکنندگان لوازم خانگی کشورمان در نامهای به رهبر معظم انقلاب اسلامی نسبت به شایعات مربوط به احتمال آزاد شدن واردات لوازم خانگی ابراز گلایه کرده‌اند که ایشان نیز دستور دادند اگر چنین موضوعی مطرح است، جلوی آن گرفته شود. درواقع دستور رهبر معظم انقلاب، مایه دلگرمی بیشتر تولیدکنندگان لوازم داخلی در کشورمان شد و آنها در یک سال اخیر با قوت بیشتر به تولید پرداخته‌اند به طوری که در سال جاری با افزایش چشمگیر تولید داخل، شاهد تامین کامل تقاضای داخلی و باز شدن فرصت صادرات هستیم.
پس از تحریم‌ها و خروج شرکت‌های خارجی از بازار لوازم خانگی ایران، بنگاه‌های تولیدکننده لوازم خانگی توانستند با ظرفیتی مضاعف اقدام به تولید نمایند.
در موضوع واردات خودرو، طبق مصوبه مجلس، آیین‌نامه دولت و تصمیمات وزارت صمت، شرکت‌های دارای مجوز می‌توانند اقدام به واردات خودرو منطبق با شرایط مندرج در آیین‌نامه کنند. واردات خودرو از کشور فرانسه به علت بدعهدی‌های آنها پس از خروج آمریکا از برجام، ممنوع شده است چراکه خودروسازان فرانسوی پس از برجام، قراردادهای رسمی سرمایه‌گذاری مشترک با ایرانی‌ها امضا کردند و متعهد به اجرای قراردادهای خود بودند اما با یک اشاره ترامپ، تمام آن قراردادها را زیر پا گذاشتند و از کشورمان رفتند و پروژه‌های مشترک را نیمه‌کاره رها کردند و خیالات خام غربزده‌های داخلی را پاره کردند.
اما از محتوای مطلب آفتاب یزد اینگونه برمی‌آید که این روزنامه منتقد دولت، خواستار لغو ممنوعیت واردات لوازم خانگی از کره جنوبی است. در این باره گفتنی است کره‌ای‌ها از اواسط دهه ۷۰ شمسی و با حمایت دولت‌های سازندگی و اصلاحات، ایران را به تدریج به بارانداز محصولات خود در حوزه لوازم خانگی و صوتی تصویری تبدیل کردند. واردات بی‌رویه در آن سال‌ها سبب تضعیف کارخانه‌های ایرانی همچون ارج و آزمایش شد و آنها را به تعطیلی کشاند و نهایتا در دولت حسن روحانی به لانه کبوترها تبدیل شدند چراکه وی معتقد بود خارجی‌ها نگران اشتغال جوانان ایرانی هستند و راه را برای ورود هرچه بیشتر شرکت‌های خارجی به ایران باز کرد تا تولیدکنندگان ایرانی هرچه بیشتر تضعیف شوند.
البته فردی که آفتاب یزد با وی مصاحبه کرده نیز همین واقعیت را به این روزنامه گوشزد کرده است که واردات خودرو و لوازم خانگی دو موضوع جدا از هم هستند.
بنابراین پیش‌فرض مطلب آفتاب یزد، نادرست بوده و این روزنامه تصور کرده که دولت ایران، واردات لوازم خانگی را صرفا از کره جنوبی ممنوع کرده است، در حالی این ممنوعیت، مربوط به همه کشورها است و با هدف تقویت تولید داخل انجام شده است. باید از این روزنامه پرسید، آیا چون ایران واردات لوازم خانگی از همه کشورها را ممنوع کرده، باید واردات سایر کالاها از همه کشورها را نیز ممنوع کند تا دچار تناقض سیاستی نشود؟!
مشخص است که این روزنامه منتقد دولت به خیال خود تناقضی در سیاست‌های دولت پیدا کرده و تیتر «عجب تناقضی» را هم برای آن انتخاب کرده اما غافل از این که خودش دچار گاف شده، آن هم «عجب گافی».
برچسب‌ها لوازم خانگی واردات اصلاح طلبانمنبع: ایرنا
کلیدواژه: لوازم خانگی واردات اصلاح طلبان لوازم خانگی واردات اصلاح طلبان ممنوعیت واردات لوازم خانگی واردات لوازم خانگی واردات خودرو کره جنوبی منتقد دولت همه کشورها آفتاب یزد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۳۵۰۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
علم گرفتار سانسور و تبعیض رسانه‌ای/ وقتی اسمی از دانشمندان آسیایی و آفریقایی به میان نمی‌آید
به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ چندی پیش یک دانشمند چینی از خدمات شهروندی و اداره مهاجرت آمریکا درخواست کرد تا اقامت دائمی دریافت کند؛ با این فکر که شانس بیشتری در تحقیقات خواهد داشت. او یک زیست‌شناس ماهر است و همانطور که در ویزای نخبگان آمریکایی (EB-1A) تصور می‌کرد مقالات خبری در رسانه‌های برتر از جمله نیویورک تایمز که تحقیقات او را پوشش می‌دهد، «توانایی خارق‌العاده» او را در علوم نشان می‌دهد. اما زمانی که افسران مهاجرت درخواست او را رد کردند، متوجه شدند که نام او در هیچ خبر و گزارش رسانه‌ای نیامده است. در واقع پوشش خبری مقاله‌ای که او جزو نویسندگان بود، مستقیما سهم عمده او را در این کار نادیده گرفته بود. این در حالی بود که او زمان بسیار زیادی را برای این پروژه تحقیقاتی وقف کرده بود و حتی ایده آن را خودش در دوره دکتری خود داده بود.
این موضوع باعث شد که چند محقق کنجکاو شوند که چه چیزی بر تصمیمات روزنامه‌نگاران و خبرنگاران تاثیر می‌گذارد که نام کدام محقق را در داستان‌های خبری خود بیاورند. این در حالی است که رسانه‌های خبری نقش کلیدی در انتشار یافته‌های علمی جدید به عموم مردم دارند. از سوی دیگر، پوشش یک مطالعه خاص برای تیم تحقیقاتی و موسسات آنها اعتبار به همراه دارد و سپس عمق و کیفیت پوشش، درک عمومی را از اینکه چه کسی علم خوب انجام می‌دهد، شکل می‌دهد. گاهی حتی پوشش خبری می‌تواند بر مشاغل فردی نیز تاثیرگذار باشد.
هویت اجتماعی دانشمندانآیا هویت اجتماعی دانشمندان مانند قومیت یا نژاد نقشی در پوشش خبری دستاوردهای علمی آنها دارد؟ پاسخ به این سوال ساده نیست. از یک سو، با توجه به حضور کم اقلیت‌ها در رسانه‌های جریان اصلی آمریکا، ممکن است تعصب نژادی وجود داشته باشد. از سوی دیگر، روزنامه‌نگاری علمی به دلیل استاندارد بالای گزارش عینی خود شناخته شده است. از این رو محققان تصمیم گرفتند این سوال را به صورت سیستماتیک با استفاده از داده‌های مشاهده‌ای در مقیاس بزرگ بررسی کنند.
کمترین پوشش رسانهایمحققان 223 هزار و 587 خبر از 288 رسانه آمریکا را از وبسایت Altmetric.com تجزیه و تحلیل کردند. این وسایت پست‌ای آنلاین را درباره مقالات تحقیقاتی رصد می‌کند. اخبار منتشر شده از سال 2011 تا 2019 تعداد 100 هزار و 486 مقاله علمی را پوشش داده است. محققان برای هر مقاله، روی نویسندگانی متمرکز شدند که بیشترین شانس ذکر شدن نامشان را داشتند: اولین نویسنده، آخرین نویسنده و سایر نویسندگان. آنها محاسبه کردند که نویسندگان هر چند وقت یک بار نامشان در مقالات خبری ذکر شده است. سپس از یک الگوریتم برای استنتاج قومیت نویسندگان استفاده کردند و متوجه شدند که روزنامه‌نگاران گاهی اوقات به قومیت آنها برای ذکر نامشان در پوشش خبری تکیه می‌کنند. به طور مثال، مشخص شد که نویسندگانی با نامهای انگلیسی مانند «جان براون» یا «امیلی تیلور» بیشتر از بقیه در رسانه‌ها ذکر شده‌اند. آنها همچنین 9 گروه قومیتی بزرگ را با هم مقایسه کردند.
محققان دریافتند که شانس دیده شدن نویسنده اول مقاله در یک خبر 40 درصد است. با این حال، احتمال ذکر نام نویسندگانی از اقلیت کمتر در مقایسه با نویسندگانی که نام انگلیسی دارند، به طور قابل توجهی کمتر بود. این تفاوت برای نویسندگانی با نامهای آسیای شرقی و آفریقایی بارزتر بود. آنها به طور متوسط 15 درصد کمتر در رسانه‌های علمی آمریکا در مقایسه با کسانی که نام انگلیسی داشتند، ذکر یا نقل شده بودند.
این ارتباط حتی پس از در نظر گرفتن عواملی مانند موقعیت جغرافیایی، وضعیت نویسنده متناظر، موقعیت نویسنده، رتبه وابستگی، اعتبار نویسنده، موضوعات تحقیق، تأثیر مجله و طول داستان ثابت است.
و نابرابری بین انواع مختلف رسانه‌ها، از جمله ناشران بیانیه‌های مطبوعاتی، اخبار عمومی و آنهایی که محتوای متمرکز بر علم و فناوری دارند، وجود دارد.
عوامل عملی و انتخاب زبانمحققان می‌گویند: اول و مهم‌تر از همه، عدم حضور دانشمندان با نامهای آسیای شرقی و آفریقا ممکن است به دلیل چالش‌های عملگرایانه‌ای باشد که روزنامه‌نگاران مستقر در آمریکا در مصاحبه با آنها مواجه هستند. عواملی مانند تفاوت منطقه زمانی برای محققان مستقر در خارج از کشور و تسلط واقعی یا درک شده انگلیسی می‌تواند نقش داشته باشد، زیرا یک روزنامه‌نگار در مهلت مقرر باید خبرش را آماده کند.
ما این عوامل را با تمرکز بر محققان وابسته به موسسات آمریکایی جدا کردیم. در میان محققان مستقر در آمریکا، مشکلات عملگرایانه باید به حداقل برسد، زیرا آنها در همان منطقه جغرافیایی روزنامه‌نگاران هستند و احتمالاً به زبان انگلیسی، حداقل در نوشتن، مهارت دارند. علاوه بر این، با توجه به اینکه توجه رسانه‌ها به طور فزاینده‌ای توسط مؤسسات آمریکا ارزش قائل می‌شود، احتمالاً این دانشمندان به همان اندازه به درخواست‌های مصاحبه روزنامه‌نگاران پاسخ خواهند داد.
حتی زمانی که محققان فقط مؤسسات آمریکا را مد نظر گرفتند، تفاوت‌های قابل توجهی در ذکر و نقل قول برای نویسندگان غیر انگلیسی یافتند؛ به‌ویژه، نویسندگانی با نامهای آسیای شرقی و آفریقایی در مقایسه با همتایان خود با نام انگلیسی، چهار تا پنج درصد کاهش در نرخ ذکر را تجربه می‌کنند. این نتیجه نشان می‌دهد که در حالی که ملاحظات عملگرایانه می‌توانند برخی نابرابری‌ها را توضیح دهند، اما همه آنها را در نظر نمی‌گیرند.
محققان همچنین دریافتند که روزنامه‌نگاران همچنین تمایل بیشتری به جایگزینی وابستگی‌های سازمانی به جای دانشمندان با نامهای آفریقایی و آسیای شرقی دارند؛ به عنوان مثال، ذکر دانشگاه میشیگان برای آنها معتبرتر از ذکر دانشگاه های دیگر است. این اثر جایگزینی نهاد، بر یک سوگیری بالقوه در بازنمایی رسانه‌ای تأکید می‌کند، جایی که ممکن است دانشمندان با نامهای قومیتی اقلیت کمتر معتبر یا مستحق شناسایی رسمی تلقی شوند.
چرا برابری در گفتمان علم اهمیت دارد؟بخشی از عمق پوشش اخبار علمی بستگی به این دارد که چگونه محققان به طور کامل و دقیق در خبرها به تصویر کشیده شوند، از جمله اینکه آیا دانشمندان با نام ذکر شده‌اند یا خیر و تا چه حد سهم آنها از طریق نقل قول برجسته می‌شود. همانطور که علم به طور فزاینده‌ای جهانی می‌شود و زبان انگلیسی به عنوان زبان اصلی آن است، مطالعه ما اهمیت نمایندگی عادلانه را در شکل دادن به گفتمان عمومی و پرورش تنوع در جامعه علمی برجسته می‌کند.
محققان می‌گویند که تفاوت‌ها در مرحله اولیه انتشار علم، زمانی که روزنامه‌نگاران در حال انتخاب مقالات تحقیقاتی برای گزارش هستند، بیشتر باشد. درک این تفاوت‌ها به دلیل چندین دهه یا حتی قرن‌ها تعصب ریشه‌دار در کل خط تولید علم، از جمله اینکه چه کسی بودجه تحقیقاتی را دریافت می‌کند، چه کسی در مجلات برتر منتشر می‌شود و چه کسی در خود نیروی کار علمی نمایندگی می‌کند، پیچیده است.
روزنامه‌نگاران از مرحله بعدی فرآیندی را انتخاب می‌کنند که تعدادی نابرابری در درون آن وجود دارد. بنابراین، پرداختن به نابرابری‌ها در نمایندگی رسانه‌ای دانشمندان تنها یک راه برای تقویت فراگیری و برابری در علم است. اما این گامی در جهت به اشتراک‌گذاری دانش علمی با مردم به روشی عادلانه‌تر است.
انتهای پیام/
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»